Een stille vaartocht (Groep uit Kampen)

Met de vraag of we iets wilden delen over de vaartocht met de groep in Kampen over de boottocht van 12 augustus 2023 op de Wieden in de Weerribben, kwam het besef bij menigeen in de groep langs dat we met elkaar het vijfde jaar ingaan van samenkomen in de meditatiegroep.
Hoe we zijn “gevaren” de afgelopen jaren is alleen maar te duiden in de woorden , ruimte, groei en liefde van iedereen voor het bij-een-komen.
Als groepsleider beleef ik het niet heel veel anders dan groepslid, we zijn hecht zonder gehechtheid, hebben zorg voor elkaar zonder verplichting. We enthousiasmeren elkaar en delen in stilte onze ervaringen uit het dagelijkse leven. De lessen zijn onze leidraad, maar dat wat er naar aanleiding daarvan oprijst en gedeeld wordt geeft ons eigenlijk de grootste reflectie naar elkaar en naar onszelf.
Dat is de kracht van de inhoudelijk mooie lessen die we mogen bestuderen. Het geeft ruimte en in de groep is een gevoel van veiligheid om te mogen leren, groeien, en het weer doorgeven van innerlijke kennis aan elkaar daar waar het past dit te doen.
We hebben jaarlijks een gezamenlijke lunch, meestal als afsluiting van het schooljaar.
Verder .. we hebben inmiddels voor de tweede keer de verwennerij mogen ondervinden van een prachtige stille stilte-vaartocht door de Wieden. De wind , het kabbelende water en elkaars gezelschap was voldoende om werkelijk in stilte te verblijven tijdens een groot deel van de vaartocht. Toos, een groepslid uit onze groep in Kampen, was onze schipper. Zij verzorgt samen met een lieve collega die ons ook nu weer vergezelde, stilte-vaartochten voor de stichting Natuurmonumenten.
Het was een heel fijn samen “Zijn” in die boot op die mooie avond.
Het water en de natuur om ons heen verstilde naar mate de tijd verstreek. De weerspiegeling in het water in het avondlicht werd naar mate de tijd vorderde helderder en duidelijker. Het verstilde ons allen ook. Een mooie afspiegeling van onze gang op de weg van meditatie. Soms is door de bewegingen in ons zelf het zicht wat troebel. Maar door de natuur , goed gezelschap van elkaar en een open hart, komt altijd weer de stilte en de spiegeling die alles helder maakt.
Zo zijn we gevaren tot nu toe.

Ruth Schuijn